เลา จัดได้ว่า เป็น หนึ่งใน ต้นไม้ ที่ ปัจจุบันนี้ กำลังอยู่ในภาวะใกล้สูญพันธ์ เป็นอย่างมาก เนื่องจาก เดิมทีนั้น ต้นเลา เป็น ต้นไม้ ที่ขึ้น ตาม พื้นที่ป่า กระจัดกระจาย ตามภาค ต่างๆ ของประเทศไทย แต่ปัจจุบัน เนื่องจากปัญหา การบุกรุกพื้นที่ และ การทำลายป่าไม้ ที่ ทวีความรุนแรง ขึ้นทุกขณะ ทำให้ ต้น เลา ได้รับผลกระทบ ไปด้วย โดนตรง
ลักษณะของต้น เลา เป็น
หญ้าอายุหลายปี ลำต้นกลวง แข็งตั้งขึ้นสูง 1-2 เมตร บริเวณข้อมีตาราก 2 แถวกาบใบผิวเกลี้ยงมีขนที่ขอบ ใบ รูปขอบขนานแคบ กว้าง 0.5-1.58 ซม. ยาว 60-100 ซม.ขอบใบมีขนสากมือ ลิ้นใบเป็นแผ่นแข็งปลายโค้ง ดอก ออกเป็นช่อแตก แขนงกว้าง สีขาวแกมเทา ช่อดอกย่อยรูปไข่หรือรูปหอก ยาว 3-4 ซม. กาบช่อย่อยรูปเรือ เนื้อบางผิวเกลี้ยงขอบมีขนอ่อนนุ่มคล้ายไหมกาบเป็นขนบาง ขอบบนมีขน กลีบเกล็ดรูปกรวย รังไข่รูปกระสวย ยอดเกสรสีม่วงหรือชมพูอับเรณูสีเหลือง จำนวนสามอัน
ถิ่นกำเนิด และ พื้นที่ที่พบ ต้น เลา คือ เอเชียตะวันออก อินเดีย เอเชียตะวันออกเฉียงใต้พบกระจายเป็นกลุ่มใหญ่ในพื้นที่ชุ่มน้ำ ออกเดือนกันยายน-ธันวาคม
เลา มีชื่อวงศ์ คือ POACEAE (GRAMNEAE)
เลา มีชื่อเรียกอื่นๆ ว่า
แขมดอกขาว
วันอาทิตย์ที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554
แม่น้ำท่าจีน เป็นแม่น้ำที่แยกตัวออกจากแม่น้ำเจ้าพระยาที่ตำบลท่าซุง อำเภอเมือง
จังหวัดอุทัยธานี กับตำบลหาดท่าเสา อำเภอเมือง จังหวัดชัยนาท แม่น้ำท่าจีน
มีชื่อเรียกหลายชื่อ ดังนี้ ตอนที่ไหลผ่านจังหวัดชัยนาทเรียกว่า "แม่น้ำมะขามเฒ่า"
ตอนที่ผ่านจังหวัดสุพรรณบุรี เรียกว่า "แม่น้ำสุพรรณบุรี" ตอนที่ผ่านจังหวัดนครปฐมเรียกว่า
"แม่น้ำนครชัยศรี" ส่วนตอนที่ไหลผ่านจังหวัดสมุทรสาครและไหลลงสู่อ่าวไทยเรียกว่า
"แม่น้ำท่าจีน" แม่น้ำสายนี้มีความยาวประมาณ 315 กิโลเมตร
จังหวัดอุทัยธานี กับตำบลหาดท่าเสา อำเภอเมือง จังหวัดชัยนาท แม่น้ำท่าจีน
มีชื่อเรียกหลายชื่อ ดังนี้ ตอนที่ไหลผ่านจังหวัดชัยนาทเรียกว่า "แม่น้ำมะขามเฒ่า"
ตอนที่ผ่านจังหวัดสุพรรณบุรี เรียกว่า "แม่น้ำสุพรรณบุรี" ตอนที่ผ่านจังหวัดนครปฐมเรียกว่า
"แม่น้ำนครชัยศรี" ส่วนตอนที่ไหลผ่านจังหวัดสมุทรสาครและไหลลงสู่อ่าวไทยเรียกว่า
"แม่น้ำท่าจีน" แม่น้ำสายนี้มีความยาวประมาณ 315 กิโลเมตร
วันพุธที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554
Jeux d'Asie du Sud-Est
Les Jeux d'Asie du Sud-Est (en anglais, Southeast Asian Games ou SEA Games) sont une compétition multisports organisée tous les deux ans en Asie du Sud-Est. 11 pays prennent part à cette compétition.
Les jeux sont organisés par la Fédération des Jeux d'Asie du Sud-Est et supervisés par le Comité international olympique et le Conseil Olympique d'Asie.
Histoire
Les Jeux d'Asie du Sud-Est tirent leur origine des Jeux de l'Asie du Sud-Est péninsulaire (Southeast Asian Peninsular Games ou SEAP Games en anglais). Le 22 mai 1958, les délégations des pays du sud-est asiatique participants à la 3e édition des Jeux asiatiques se rencontrent et décident d'établir une organisation sportive. Les jeux péninsulaires ont été imaginés par Laung Sukhumnaipradit, vice-président du Comité national olympique thaïlandais. Les Jeux doivent être un événement sportif qui permettra de promouvoir la coopération, l'entente et les relations entre les pays de la région.
La Thaïlande, la Birmanie, le Cambodge, le Sud-Vietnam, le Laos et la Malaisie sont les pays fondateurs. Ces pays acceptent d'organiser la compétition tous les deux ans : la Fédération des Jeux de l'Asie du Sud-Est péninsulaire est née.
La première édition se déroule à Bangkok, en Thaïlande, du 12 au 17 décembre 1959. 527 athlètes et officiels participent à 12 sports. Parmi les six pays fondateurs seul le Cambodge ne participe pas. Singapour est en revanche représenté.
Les sept pays membres de la Fédération des Jeux de l'Asie du Sud-Est péninsulaire participent tous les deux ans à la compétition jusqu'en 1975. Seule exception : l'annulation de l'épreuve en 1963. Initialement prévu au Cambodge, l'événement ne peut pas être organisé par le royaume khmer en raison de problèmes politiques.
En 1975, au cours de la 8e édition des Jeux, la Fédération étudie l'entrée des Philippines et de l'Indonésie. Ces deux pays sont officiellement admis en 1977, ainsi que Brunei, qui est alors encore une colonie britannique. La Fédération est alors renommée Fédération des Jeux d'Asie du Sud-Est et les Jeux deviennent les Jeux d'Asie du Sud-Est. Par la suite, la liste des pays participants s'élargit encore en 2003 avec l'arrivée du Timor oriental, indépendant depuis 2002.
Les jeux sont organisés par la Fédération des Jeux d'Asie du Sud-Est et supervisés par le Comité international olympique et le Conseil Olympique d'Asie.
Histoire
Les Jeux d'Asie du Sud-Est tirent leur origine des Jeux de l'Asie du Sud-Est péninsulaire (Southeast Asian Peninsular Games ou SEAP Games en anglais). Le 22 mai 1958, les délégations des pays du sud-est asiatique participants à la 3e édition des Jeux asiatiques se rencontrent et décident d'établir une organisation sportive. Les jeux péninsulaires ont été imaginés par Laung Sukhumnaipradit, vice-président du Comité national olympique thaïlandais. Les Jeux doivent être un événement sportif qui permettra de promouvoir la coopération, l'entente et les relations entre les pays de la région.
La Thaïlande, la Birmanie, le Cambodge, le Sud-Vietnam, le Laos et la Malaisie sont les pays fondateurs. Ces pays acceptent d'organiser la compétition tous les deux ans : la Fédération des Jeux de l'Asie du Sud-Est péninsulaire est née.
La première édition se déroule à Bangkok, en Thaïlande, du 12 au 17 décembre 1959. 527 athlètes et officiels participent à 12 sports. Parmi les six pays fondateurs seul le Cambodge ne participe pas. Singapour est en revanche représenté.
Les sept pays membres de la Fédération des Jeux de l'Asie du Sud-Est péninsulaire participent tous les deux ans à la compétition jusqu'en 1975. Seule exception : l'annulation de l'épreuve en 1963. Initialement prévu au Cambodge, l'événement ne peut pas être organisé par le royaume khmer en raison de problèmes politiques.
En 1975, au cours de la 8e édition des Jeux, la Fédération étudie l'entrée des Philippines et de l'Indonésie. Ces deux pays sont officiellement admis en 1977, ainsi que Brunei, qui est alors encore une colonie britannique. La Fédération est alors renommée Fédération des Jeux d'Asie du Sud-Est et les Jeux deviennent les Jeux d'Asie du Sud-Est. Par la suite, la liste des pays participants s'élargit encore en 2003 avec l'arrivée du Timor oriental, indépendant depuis 2002.
Liste des éditions
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)